اوردنچر دندان، جایگزینی مناسب برای دندان های از دست رفته!

درآمدن دندان مصنوعی آن هم وقتی داریم از ته دل لبخند می زنیم فقط توی فیلم ها جالب و خنده دار است و در دنیای واقعی یک فاجعه تمام عیار به حساب می آید! اوردنچر دندان راه حلی کم نظیر برای جلوگیری از اتفاقاتی از این دست است. پروتز اوردنچر توسط ایمپلنت پشتیبانی می شود. به خاطر همین هم است که سفت و محکم سرجایش می ماند و تکان نمی خورد، درست مثل یک دندان واقعی! اما این همه آن چیزی نیست که باید راجع به اوردنچر بدانید. 

اوردنچر دندان و انواع آن

اوردنچر نوعی دست کامل دندان می باشد که در دهان بیمار بر روی پایه ایمپلنت قرار می گیرد. اوردنچر شامل 2 نوع ثابت و ممتحرک می شود. هر دوی آن ها بسیار راحت و مطمئن تر از پروتزهای معمولی اند و نه تنها جای خالی دندان را پر می کنند بلکه جلوی تحلیل رفتن استخوان فک را نیز می گیرند و سلامت دهان و دندان را تضمین می کنند. در ادامه با انواع اوردنچر دندان آشنا خواهید شد.

اوردنچر متکی بر ایمپلنت متحرک

اوردنچر متکی بر ایمپلنت معمولا بر روی چهار و یا پنج ایمپلنت در محل استخوان های فک قرار می گیرند. به این ترتیب هم از زوال استخوان ها جلوگیری می شود، هم عملکردشان را بهبود می دهد و هم چهره را جوانتر می کند. دندانپزشک این پروتزها را در دو مرحله کار می گذارد:

• نصب ایمپلنت
• نصب اوردنچر بر پایه ایمپلنت

این دست از پروتزها قابل جا به جایی اند و می توانید هنگام خواب و یا وقتِ شستشوی دندان آن را در آورید و دوباره در دهان خود قرار دهید.

اوردنچر متکی بر ایمپلنت ثابت

این سبک از پروتزها درست مثل نمونه متحرکش است، با این تفاوت که در اوردنچر متکی بر ایمپلنت ثابت از پیچ ها به جای اباتمنت اوردنچر استفاده می شود. این پروتزهای اوردنچر دندان را نمی شود به راحتی درآورد و جا به جا کرد، مگر آن که برای انجام این کار از دندانپزشک کمک بگیرید. این روش از جایگزینی دندان به دست کم چهار ایمپلنت برای نصب و کارگزاری نیاز دارد.

اوردنچر متکی بر ایمپلنت میله ای

این روش به اوردنچر بر پایه ایمپلنت و لثه نیز معروف است. در این روش ابتدا دو ایمپلنت در جای دندان های آسیاب و یا نیش قرار می گیرد. بعد ایمپلنت ها را به واسطه یک میله به یکدیگر وصل می کنند و بعد پروتز دندان را روی این میله قرار می دهند. به خاطر همین به این روش اوردنچر میله ای هم می گویند.

اوردنچر متکی بر ایمپلنت توپی

این دسته از پروتزهای اوردنچر مخصوص دندان های قوس های پایینی اند. در اودنچر متکی بر ایمپلنت توپی، معمولا دو تا چهار ایمپلنت کاشته و به کار گرفته می شوند. واسطه میان ایمپلنت و اوردنچر دندان در واقع یک اباتمنت توپی است. این اباتمنت توپی کارِ جا به جایی اوردنچر را آسان تر می کند.

اوردنچر جزیی

اوردنچر دندان جزیی همانطور که از اسمش پیداست به درد کسانی می خورد که فقط یک و یا چند دندانشان را از دست داده اند. این مدل از اوردنچر ایمپلنت، همان کاری را می کند که باقی اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت انجام می دهند. اوردنچر جزیی به راحتی قابل جا به جایی است.

همان طور که می بینید انواع ایمپلنت به تناسب با نوع جراحی تعیین می شوند و نمی توان از یک فرایند مشخص به عنوان مراحل جراحی اوردنچر نام برد.

بهترین پروتز اوردنچر

همانطور که در بالاتر اشاره کردیم، اوردنچر دندان انواع و اقسام گوناگونی دارد، از جمله متحرک و ثابت و همین دو شکل از اوردنچر خود به انواع دیگری تقسیم می شوند. نکته جالب توجه این است که هیچ کدام خود به خود نسبت به دیگری امتیازی ندارند. در واقع بهترین نوع پروتز اوردنچر همان نوعی است که دندانپزشک با توجه به یک سری از معیارها برای شما انتخاب می کند. معیارهایی را که در انتخاب یکی از انواع اوردنچر موثر اند، فهرست کرده ایم:

• میزان تراکم استخوان های فک
• تعداد دندان های از دست رفته
• هزینه اوردنچر دندان و طول درمان
• تعداد ایمپلنت مورد نیاز
• شکل و ساختار آرواره

مراحل جراحی اوردنچر

حالا که سر در آوردیم اوردنچر چیست و با تعریف اوردنچر آشنا شدیم، می توانیم با جزییات بیشتری از مراحل اوردنچر دندان حرف بزنیم. فرایند کارگذاشتن اوردنچر دندان به ترتیب عبارتست از:

معاینه اولیه

در این مرحله از درمان، دندانپزشک تشخیص خواهد داد آیا شما گزینه مناسبی برای این روش درمانی هستید یا خیر؟! در همین مرحله هم است که یکی از انواع اوردنچر را برای ترمیم جای خالی دندان شما انتخاب می کند.

کشیدن دندان های ناسالم

ممکن است دندانپزشک تشخیص بدهد که باید یک و یا چندتا از دندان های طبیعی شما را بِکشد و در آورد. در این صورت چند ماهی زمان لازم است تا استخوان های دور آن دندان ها شروع کنند به ترمیم و بازسازی خودشان تا بتوان جراحی را شروع کرد.

کارگذاشتن ایمپلنت

در این مرحله به یک بیهوشی مختصر نیاز دارید تا دندانپزشک بتواند به راحتی با چند برش، استخوان فک را سوراخ و ایمپلنت را نصب کند.

کارگذاشتن اباتمنت

14 روز پس از کارگذاشتن ایمپلنت، پیچ های ترمیمی برداشته می شوند و جایشان را به اباتمنت ها می دهند. در طی این مدت اوردنچرها آماده و با کمک اباتمنت به ایمپلنت متصل می شوند.

تبریک می گوییم! مراحل درمان شما با موفقیت انجام شده است. حالا می توانید با رعایت اصول اولیه بهداشت دهان و دندان به راحتی بنوشید، بخورید، صحبت کنید و لبخند بزنید. پروتزهای اوردنچر مثل یک دندان طبیعی بهداشت دهان و دندان شما را تضمین می کند.

مزایای اوردنچر

تا همین الان هم به برخی از نقاط مثبت اوردنچر دندان مثل اصلاح طرح لبخند و یا افزایش اعتماد به نفس اشاره کرده ایم. دیگر مزایای اوردنچر عبارتند از:

• گزینه مناسبی برای مراقبت از سلامت استخوان های فک است.
• ظاهری عادی و زیبا به فک و دهان می بخشد.
• به لثه آسیب نمی رساند.
• توانایی جویدن غذا برای بیمار تا حدود 90 درصد بهبود پیدا می کند.
• یک روش مقرون به صرفه است.
• عدم خونریوی و عفونت در ایمپلنت های به کار برده شده
• در زمان استفاده، درد ندارند.
• به راحتی قابل جا به جایی اند.
• دچار لغزش نمی شوند و فرد برای خوردن غذاهای سفت قدرت جویدن بیشتری خواهد داشت.
• در این روش کمتر غذا در زیر لثه و پروتز تجمع پیدا می کند.

معایب اوردنچر دندان چیست؟

با وجود تمامی مزایایی که این روش درمانی برای بیماران دارد، اما مشکلات اوردنچر دندان نیز در این راستا وجود دارند. عوارض و معایب اوردنچر دندان عبارتند از:

• اوردنچر نیاز به عمل جراحی دارد.
• طول درمانش به خاطر نصب ایمپلنت ها طولانی تر است.
• قیمت پروتز اوردنچر نسبت به دندان های مصنوعی بیشتر است.

حالا که خوب با مزایا و معایب اوردنچر دندان آشنا شدید و مطمئن اید که این بهترین راه برای عبور از مرحله بی دندانی است، وقتش رسیده است که با کمک دندانپزشک بهترین روش اوردنچر را انتخاب کنید.