زمانی که دندان دچار پوسیدگی می شود، نیازمند درمان است. اگر شدت پوسیدگی بالا باشد، پزشک از روکش دندان استفاده می کند. در برخی مواقع که ساختار بیرونی دندان سالم است اما پوسیدگی به قدری است که نمی توان آن را پر کرد، از اینله و انله دندان استفاده می شود. از اینله و انله در مواقعی که دندان دچار شکستگی یا آسیب دیدگی باشد نیز می توان استفاده کرد.
در واقع اینله و انله دندان در مواقعی استفاده می شود که شدت پوسیدگی دندان بالا نباشد. زمانی که شدت پوسیدگی وخیم باشد، پزشکان روکش دندان را توصیه می کنند. اینله و انله علاوه بر خاصیت ترمیمی، خاصیت زیبایی نیز دارند و ظاهر دندان را کاور می کنند. این دو روش اغلب برای دندان های عقب به کار برده می شوند. پزشکان پس از بررسی شرایط دندان، روکش یا اینله و انله را برای درمان انتخاب می کنند.
قرار است مطالعه کنیم ...
Toggleاینله دندان با استفاده از مواد کامپوزیت دندان یا برخی مواد سرامیک مانند به نام پرسلین ساخته می شود. رنگ این مواد مانند رنگ طبیعی دندان است. اینله دندان در مواردی که دندان درست پر نشده و ظاهر خوبی ندارد، مورد استفاده قرار می گیرد. پزشکان می توانند برای پرکردن سوراخ دندان از اینله استفاده کنند. برای پرکردن از طریق اینله، از روش باندینگ دندان استفاده می شود. با روش باندینگ، مواد اینله محکم روی دندان می چسبند و از دندان جدا نمی شوند. در حقیقت اینله برای پرکردن سطح مرکزی دندان کاربرد دارد.
با استفاده از اینله نمی توانیم سطح رویی دندان را ترمیم کنیم. انله به این نیاز پاسخ می دهد و برای ترمیم طرفین دندان کاربرد دارد. همچنین به انله روکش تکه ای هم گفته می شود. با استفاده از انله، سوراخ هایی که در سطح رویی دندان وجود دارند، پر می شود. انله نیز مانند اینله از رنگ طبیعی مطابق با دندان برخوردار است و جنس سرامیکی دارد. برای قراردادن انله نیز از روش باندینگ استفاده می شود.
برای انجام اینله و انله دندان به دو جلسه نیاز داریم. طی جلسه اول، معاینات لازم جهت ساخت اینله و انله انجام می شود. در مرحله دوم اینله و انله روی دندان قرار می گیرند.
در جلسه اول، پزشک معاینه کاملی از دندان و لثه به عمل می آورد. سپس با استفاده از داروی بی حسی، لثه و دندان را بی حس می کند و تمام پوسیدگی ها را با مته مخصوص می تراشد. با این کار دندان بیمار تمیز شده و آماده چسباندن می شود.
با استفاده از یک سینی کوچک مخصوص که حاوی مقادیر زیادی از بتونه دندانپزشکی است، قالب دندان آسیب دیده گرفته می شود. سپس قالب گرفته شده به آزمایشگاه فرستاده شده تا اینله یا انله مناسب دندان بیمار ساخته شود.
همان طور که گفته شد پس از تراشیدن دندان از آن قالبی گرفته می شود تا به آزمایشگاه فرستاده شود. ممکن است آماده سازی مواد، چند هفته طول بکشد. پزشک برای آنکه در این زمان از دندان بیمار محافظت کند، پرکردگی موقت را انجام می دهد. در جلسه دوم، پرکردگی موقت حذف شده و فرآیند قرارگیری انله انجام می شود.
در انله مستقیم مانند روش های سنتی عمل نمی شود. پزشک با استفاده از شبیه سازی کامپیوتری و سایر امکانات مدرنی که موجود است، کار را انجام می دهد. به این صورت که یک عکس از دندان گرفته شده و طراحی روکش یا ونیر جلوی بیمار انجام می شود. در این روش نیاز به پرکردن موقت یا نمونه برداری نیست. در روش غیرمستقیم از سیستم های زیر استفاده می شود:
پس از ساخت انله یا اینله، دندانپزشک مواد را روی دندان می گذارد تا ببیند مناسب با فرم دندان ساخته شده اند یا خیر. پس از آنکه اینله یا انله به خوبی روی دندان جای گرفت، با استفاده از یک چسب قوی روی دندان چسبیده می شوند. این چسب صمغی است و باعث محکم شدن انله یا اینله روی دندان می شود. پس از چسباندن، نوبت پولیش کردن آن می رسد تا ظاهر دندان زیبا و صاف شود.
ممکن است بعد از نصب اینله یا انله، کمی احساس ناراحتی یا درد خفیف در ناحیه دهان داشته باشید. همچنین ممکن است سطح جدید دندان برایتان غریبه باشد و حس ناخوشایندی به شما دست دهد. اما به مرور به این دندان جدید عادت می کنید. در صورتی که درد داشتید می توانید مسکن مصرف کنید. گاهی اوقات بافت دهانی اطراف اینله یا انله ممکن است حساس شوند که با گذشت چند روز برطرف خواهد شد.
سرعت پر کردن دندان به نسبت اینله و انله بالاتر است و تنها در یک جلسه انجام می شود. در روش پر کردن دندان، دندانپزشک از مواد مخصوصی استفاده می کند که با انله و اینله متفاوت است. از طرفی این مواد مستقیماً داخل دندان را پر می کنند. اینله حالت فرسایشی ندارد و امکان جداشدن یا آسیب دیدن آن به نسبت پرکردن کمتر است.
از آنجایی که اینله یا انله متناسب با اندازه فضای خالی دندان ساخته می شوند، اگر دقیق نباشند ممکن است مواد غذایی به داخل حفره نفوذ کند. در نتیجه این نفوذ، ممکن است پوسیدگی بیشتر شود.
هزینه انله و اینله به نسبت پرکردن دندان بالاتر است و توسط بیمه تحت پوشش قرار نمی گیرد. در برخی از روش هایی که برای ترمیم دندان استفاده می شود، سطح دندان را به نسبت قابل توجهی تراش می دهند؛ درحالی که در اینله نیاز به این کار نیست. درست است که هزینه انله و اینله به نسبت هزینه پر کردن دندان بیشتر است، اما با توجه به دوامی که دارند به نسبت پرکردن می تواند کارایی بیشتری داشته باشد.
اگر این مطلب برای شما مفید بود در مجله دندانپزشکی ایمپلنت با ما همراه باشید.
منبع: wikidandan