یکی از ارتودنسی های رایج برای درمان و اصلاح فرم دندان ها ارتودنسی متحرک است. برنامه درمانی این نوع ارتودنسی با ارتودنسی ثابت متفاوت است. این روش درمانی مکانیزم، مزایا و محدودیت های خاصی دارد که در ادامه درباره آن بحث خواهیم کرد.
قرار است مطالعه کنیم ...
Toggleدر این روش از دستگاهی استفاده می شود که بیمار قادر به خارج کردن آن از دهان است. از آنجایی که پلاک در این نوع ارتودنسی به دندان ها نمی چسبد، بیمار می تواند در زمان غذا خوردن و مسواک زدن آن را از دهان خارج کند.
این نوع ارتودنسی در درمان برخی ناهنجاری های دندان و فک کاربرد دارد که در زیر به برخی از آن ها اشاره خواهیم کرد:
اما ارتودنسی متحرک برای موارد زیر کارساز نیست و باید به سراغ ارتودنسی ثابت رفت:
چند نوع روش متحرک برای درمان ارتودنسی وجود دارد که دندانپزشک با توجه به وضعیت بیمار، میزان بی نظمی دندان ها و طول دوره آن ها، ارتودنسی مناسب را برای بیمار انجام می دهد. در زیر چند نمونه از این روش ها را معرفی می کنیم:
کاربرد نگهدارنده ارتودنسی بعد از درمان ارتودنسی خواهد بود؛ بدین صورت که پس از پایان درمان ارتودنسی و خارج کردن براکت ها از دهان، ریتینر جای آن را می گیرد.
در واقع دندان ها بعد از اتمام دوره درمان و خارج کردن دستگاه ارتودنسی شروع به برگشتن به همان جایی قبلی می کنند، اما پلاک نگهدارنده همانطور که از نامش پیداست دندان ها را در وضعیتی که هستند ثابت نگه می دارد. طول دوره درمان پلاک های ثبیت کننده چند ماه تا یکسال است.
ارتودنسی فانکشنال در مواقعی استفاده می شود که فک بالای بیمار جلوتر از فک پایین باشد، یا فک پایین عقب تر از فک بالا باشد. در واقع این پلاک ها برای عقب کشیدن فک بالا و جلو کشیدن فک پایین کاربرد دارند. عادت کردن به این پلاک ها برای فرد کمی زمانبر است و ممکن است در صحبت کردن مشکل ایجاد کند.
ارتودنسی نامرئی نوعی دیگری از ارتودنسی متحرک است که در آن پلاک به دلیل جنس پلاستیکی و شفافی که دارد، نامرئی بوده و قابل دیدن نیست و به همین دلیل طرفداران زیادی دارد. برخی از افراد دوست ندارند ارتودنسی آن ها دیده شود، بنابراین انتخاب ارتودنسی نامرئی می تواند برایشان مناسب باشد. در این روش پلاک ها هر دو هفته یکبار باید تعویض شوند.
این نوع ارتودنسی متحرک یک قسمت Z مانند و اجزای نگهدارنده دارد که هنگام قرارگیری در دهان، کاملا پنهان و غیر قابل مشاهده می شود. برای عقب کشیدن دندان هایی که بیش از حد جلو هستند و منظم کردن یک یا چند دندان قدامی که عقب تر قرار دارند، از این نوع پلاک متحرک استفاده می شود.
قبل از شروع درمان باید یک جلسه مشاوره برای بیمار در نظر گرفت. در این جلسه دندانپزشک باید به طور کامل شرایط دهان و دندان بیمار را بررسی کند. معاینه فیزیکی و عکسبرداری از دندان و دهان در این مرحله ضروری است زیرا با معاینه و بررسی عکس رادیولوژی، دندانپزشک تشخیص می دهد که بیمار به ارتودنسی ثابت یا متحرک نیاز دارد؟
در صورت نیاز به ارتودنسی متحرک، باید از دندان هاقالب گیری شود. دندانپزشک از دندان ها قالب تهیه و برای ساخت پلاک ها، قالب مورد نظر را به لابراتوار ارسال می کند. بعد از 14 روز پلاک آماده می شود.
در جلسه بعد بیمار برای ارزیابی پلاک به مطب مراجعه می کند و پلاک بر روی دندان ها قرار داده می شود. در صورت هماهنگی پلاک با دندان ها درمان شروع می شود.
بعد از شروع درمان، برای بررسی شرایط جدید دندان ها و روند درمان باید بیمار به طور مرتب در وقت هایی که دندانپزشک تعیین می کند به مطب مراجعه کند. تعداد مراجعات بستگی به سن بیمار و وضعیت ناهنجاری های دندان ها دارد و از چند سال تا چند ماه طول می کشد.
بیمار بعد از اتمام دوره درمان با ارتودنسی باید مدتی از پلاک های نگهدارنده استفاده کند تا از بازگشت دندان ها به حالت قبلی پیشگیری شود.
برای نگهداری، حفظ دندان ها و گرفتن نتیجه مثبت از ارتودنسی دندان لازم است نکات زیر را به خوبی رعایت کرد:
برخی از مزایای این روش درمانی به شرح زیر است:
هرچند پلاک های ارتودنسی مفید و پرکاربرد هستند، اما برای درمان همه مشکلات و ناهنجاری ها مناسب نیستند. دندانپزشک باید نوع روش درمانی را برای بیمار انتخاب کند. در صورت تشخیص انجام ارتودنسی متحرک، باید دندانپزشک طول دوره درمان و مراجعات بیمار به مطب را بر اساس شرایط دندان ها و ضعیت آن ها تعیین کند.
برای انتخاب دندانپزشک متخصص ارتودنسی باید دقت کافی داشته باشید، چون تشخیص نادرست دندانپزشک، برای درمان ناهنجاری ها، باعث بدتر شدن وضعیت دندان ها و فک می شود، که نه تنها مشکل اصلی حل نمی شود بلکه مشکل دیگری را به وجود می آورد.
منبع : سایت دکتر خضری – متخصص ارتودنسی در کرج